Amacım kendi köşemde kendi düşüncelerimi yazmak, Yazarken edebi kaygılar taşımam, sadece derdimi yazarım.

Son Yorumlar

  • Selman Gün:

    Allah yar ve yardımcın olsun kardeşim : ) Altın-dolar'ı bırak doğalgaz-pe...

  • Hüsnü Güneşdoğdu:

    Tamam yani 2020 kötü geçer diyordum da bu kadarı da biraz fazla mı oldu ne ...

  • Hüsnü Güneşdoğdu:

    Bu nasıl bir analiz bu nasıl bir öngörü be kardeşim :) 2015 sönük kaldı...

  • Selman Gün:

    Böylesi bir güzelliği illa da Batı'lı bir şahsiyet tanınmlayan zihniyet z...

  • Selman:

    Bu aslında biraz da çocukların toplumsal hayatın merkezine yerleşmesi ile i...

  • 2023 Hedefim

    Daha önce bir çok defa dile getirdiğim 2023 hedefim ile ilgili blogda bir şey yazmadığımı fark ettim. Yaklaşık olarak 3 senedir dile getirdiğim bu konuyu da yazayım da vakti geldiğinde döner bakarız ne oldu diye.

    Ak Parti’nin seçim vaatleri olarak dile getirdiği dönemde hem iş hem de ev ile ilgili kendimce büyük sıkıntılarım vardı ve hayırlısı ile bir an evvel İstanbul’dan göçmek en büyük 2. duam olmuştu.

    O günden bu güne çok bir değişiklik olmadı iş ile ilgili sorunum büyük bir kısmı çözülmüş olsa da ( yeni siyasi konjonktür 🙂 yeni sorunları da getirdi )  bu şehirden kaçmak hala tek hedefim.

    Sevmiyorum İstanbul’u…

    Belki  özünde İstanbul’la bir derdim yoktur, muhteviyatı beni yoruyor. İnsanları, kalabalığı, trafiği, havası…

    İnsanların sahte, yapmacık hareketleri, samimiyetsiz samimiyetleri, örfleri, adetleri gelenekleri yoruyor.

    Köleliği yoruyor.

    Bence bu şehirde yaşayan herkes köle. Bakın cümlede bir ayrıntı var kaçırmayın “bu şehirde yaşayan” çünkü köle olmayanlar işleri bittiğinde şehrin dışına, o talan ettikleri ormanın içindeki çiftliklerine, villalarına dönüyorlar.

    Biz marabalar ise ihtiyacımız olmayan her şeyi almak istiyoruz ve bu uğurda daha çok çalışıyoruz. Derdimiz gelene gidene kendimizi beğendirmek, yoksa evde fon perde olmadan da yaşanabiliyor pekala.

    Göçmeye gözüm yiyor mu?

    Kurulu düzeni bozup yeniden başlamak her babayiğidin harcı değil kardeş. O iş o kadar pamuk şekeri değil.

    İki şekilde tası tarağı toplamaya karar verirsin.

    1. Sıfırı tüketip dibi göreceksin, artık kaybedecek hiçbir şeyin kalmayacak.
    2. Deli olacaksın, yakacaksın gemileri.

    Burada 2. şıkta şöyle bir durum var. Kime göre delilik ? ” Şehirde yaşayan Anadolu’da ( veya köyde ) yapamaz, iş yok, para yok nasıl geçineceksin, o hayatı bilmiyorsun ayak uyduramazsın.” Hiç şaşmaz böyledir tepkiler. Sanki İstanbul dışında yaşayanlar taş kaynatıyor, ağaç kemiriyor arkadaş. Size göre delilik olabilir ama kendi imkanları ile bu şehirden kaçabilen bence devrimcidir kardeş.

    Konu daha fazla dağılmadan toparlayayım. İstanbul’da yaşamak ve göçmek ile ilgili daha çok yazacağım.

    Hedefim Allah’ın izni ile hayırlısıyla İstanbul’dan göçmek, sessiz, sakin az insan çok huzur bir hayat yaşayabilmek.

    Benim gözüm yiyor..

    İlk 3 adımı attım.

    1. Göze aldım
    2. Sürekli dua ediyorum
    3. Fırsat kovalıyorum

    30 Ağustos 2019

    Benzer yazılar

    Yorum Ekleme Alanı


    Henüz yorum yapılmamış