Oo Piti Pitiii

Arkadaş anamızı ağlattılar iki aydır seçim, oy, meclis diye. Medya da sağolsun ateşi körükledi de körükledi.
Kendimi hamile bir eşe sahip koca gibi hissettim. Ha doğurdu ha doğuracak acaba cinsiyeti ne vesaire.

Her 4 senede bir yaşadığımız ( genel anlamda 🙂 ) seçim heyecanının en güzel kısmı akşam televizyonda sonuçları takip etmekti.

İlk eve girdiğimde Ak Parti’nin oy oranını yüzde 54 görünce “Bismillah” dedim.
Sonradan oran düşse de yine de yüksek bir oy aldığı ve başarısı tartışılmaz bir gerçekti.

Bu yazımda değinmek istediğim kısım aslında Kemal Kılıçdaroğlu’nun zafer(!) konuşması…

Ya abicim sen son seçimlerin hepsinde sandığa gömülmüşsün, Ak Parti ümüğünü sıkmış, yüzde 40 oy alacaz tek başına iktidarız demişsin, hangi yüzle hangi vizyonla hangi hafızayla çıkıp zafer konuşması yapabiliyorsun.

Şu şeyrek asrı aşan ömrümde hiç bir zaman CHP ve beyindaşlarına oy vermeme nedenim işte bu benim, ideolojileri kalıplaşmış robotik yapıdaki hala kendilerini 1923’ün iktidarı sanan zavalıcıklar.

Kemal’i dinlerken aklıma şu geldi;
Hani eskiden Avrupa maçlarında türk takımları 3-5 tane yer geri gelirlerdi de teknik direktörlerimiz çıkıp “Yenildik ama topla oynama yüzdemiz fazlaydı” derlerdi ya, heh işte Kemal’in de zafer konuşması aynı böyleydi.

Ya arkadaş neden ısrar edersiniz hata yaptığınızı kabul etmemekte, neden hala ısrar yemekten bıkmazsınız milletin size attığı tekmeyi, neden oturup düşünmezsiniz “arkadaş biz neden bu işi beceremiyoruz” diye.?

Benden ufak bir tüyo size Sene 2011 hatırlatayım 1923 değil artık şunu bir kabul edin.

13 Haziran 2011